seară liniştită, parcă marea-mi spune
să-mi îngrop tristeţea-n unde, ca şi ea,
dar o veche rană plânsului mă-ndeamnă,
dusă pe vecie, tinereţea mea…

suflete, nu crede-n cele care pleacă,
tot ce-i vis, ca visul se va risipi,
dar văzduhul, parcă, tainic îmi şopteşte
că-n celeste plaiuri ne vom regăsi.

vântul zburdă liber peste largul mării,
dorul de plecare cântă-n mine-acum…
valul spart de stânca unde-am adormit
îmi vorbeşte despre nesfârşitul drum.

***

Yatıığım kaya

Bu akşam o kadar durgun ki sular
Gömül benim gibi kedere diyor.
Içimde mazinden kalma duygular
Ağla geri gelmez günlere diyor.

Ey gönül, gideneden ümidini kes!
Kaçan bir hayale benziyor herkes,
Sanki kulağıma gâibten bir ses;
Buluşmalar kaldı mahşere diyor.

Enginden engine koşarken rüzgâr,
Benden bir yolculuk heyecanı var...
Yatıığım kayaya çarpan dalgalar;
Çıkıver bir sonsuz sefere diyor.